مطلب ارسالی کاربران
دلنوشته ای در ستایش و نقد ماجراجویی 22 ساله آرسن ونگر بزرگ (بخش دوم)
دوران طولانی و عاشقانه حضور آرسن ونگر در آرسنال پر از فراز و نشیب بود؛ از پایان دادن به یکه تازی منچستر یونایتد سرالکس در سال های پایانی هزاره دوم ، دوگانه قهرمانی 1998 و 2002 ، تیم رویایی و شکست ناپذیر فصل 04-2003 ملقب به "دست نیافتنی ها" ، تحقیر 5گله اینتر در جوزپه مه آتزا با نمایش استثنایی کینگ هانری ، ساخت استادیوم جدید ، پرورش استعدادهای پرشمار و تبدیل آرسنال به پرافتخارترین تیم کهن ترین مسابقات باشگاهی جهان یعنی اف.ای.کاپ گرفته تا شکست های تلخ و شرم آور 8-2 مقابل منچستر یونایتد ، 6-0 و 5-1 به ترتیب مقابل چلسی و لیورپول در فصل 14-2013 و شکست نابودکننده 2-10 در مجموع دو بازی رفت و برگشت فصل پیش مقابل بایرن مونیخ در یک هشتم نهایی یو سی ال و کاغذها و بنرهای "wenger out" در سالهای پایانی حضور روی نیمکت توپچی ها. مرد بلندقامت لاغراندام فرانسوی در مدت 22 سال موفق به کسب 19 جام شامل 3 قهرمانی پریمیر لیگ ، 7 قهرمانی اف.ای.کاپ (پرافتخارترین سرمربی) و 7 قهرمانی کامیونیتی شیلد شده است که در مجموع آمار بالایی به حساب نمی آید. با این حال دستاوردهای معنوی و تاکتیکی ونگر بر آرسنال، فوتبال جزیره و جهان فراتر از جام ها و نتیجه گیری او در دوران مربیگری اش بر فوتبال جهان ماندگار است. او بدون تردید در ردیف بزرگانی چون رینوس میشل ، سر الکس فرگوسن ، هلنیو هررا ، بیل شنکلی ، آریگو ساچی ، یوهان کرویف ، پپ گواردیولا ، فابیو کاپلو و مارچلو بیلسا جزو برترین مربیان تاکتیکی تاریخ قرار دارد. او شاید تنها مربی تاریخ فوتبال باشد که یک نوع سبک تاکتیکی به نامش باشد. "ونگربال" تاکتیکی مبتنی بر فوتبال مالکانه و پاسکاری های تک ضرب و سریع رو به جلو برای رسیدن به دروازه حریف یکی از خدمات این مرد بر فوتبال جهان می باشد که برای چند سال بازیهای آرسنال را به زیباترین مسابقات فوتبال تبدیل کرد ؛ ولی وقتی یک نوآوری به نتیجه میرسد و در راس قرار می گیرد مربیان سایر تیمها را به الگوبرداری از آن وسوسه میکند و از آنجاست که دوران افول نوآور کلید میخورد. همانطور که اونای امری پس از استعفای پروفسور ، او را یک مرجع برای تمامی مربیان اعلام کرد.
ونگر را میتوان "پدر آرسنال نوین" نام نهاد. با حضور او آرسنال وارد عصر جدیدی شد. از این جهت دوره ونگر را میتوان با دوره حضور بیل شنکلی روی نیمکت لیورپول با وجود تفاوتهایی مقایسه کرد. شنکلی درحالی که لیورپول در وضعیتی غم انگیز در رده دهم لیگ دسته دوم انگلستان فصل ۶۰-۱۹۵۹ قرار داشت در میانه های فصل با گذاشتن شرط های ساده اما منطقی و اصولی از مسئولان لیورپول از هادرسفیلد به لیورپول پیوست و آغازگر عصری تازه در این باشگاه شد. با اینکه در مدت ۱۵ سال حضور خود به ۱۱ قهرمانی در مجموع رسید اما زمینه ساز افتخارات پرشمار لیورپول ، به خصوص ۵ قهرمانی جام باشگاههای اروپا در دوران پس از خود شد با اینکه لیورپول تحت هدایت او مانند آرسنال آرسن هیچگاه فاتح جام باشگاههای اروپا نشد.
مسئولان آرسنال برای انتخاب اولین سرمربی دوران پسا ونگر دو راه پیش روی دارند. آنها می توانند راه باشگاههای لیورپول پس از شنکلی و بارسلونا پس از کرویف را در پیش گیرند و مربی سازگار به فلسفه آرسنال زمان آرسن ونگر را به خدمت گیرند یا بنا و شاکله فعلی را بکوبند و سرمربی با خصوصیات متفاوت را جذب کنند. موضوع دیگری که در انتخاب مربی بعدی از اهمیت حیاتی برخوردار است انتخاب سرمربی است که بتواند روح جنگجویی و جاه طلبی و ذهنیت پیروزی مداوم را به درون باشگاه برگرداند.
نویسنده: فرید ناجی پور