مطلب ارسالی کاربران
از استانبول تا برلین و مسکو و مادرید
امروز نشستم کلی فول مچ قدیمیو ریختم جلوم
کلی خاطره که یادم بود و نبود زنده شد
کلی اتفاق که فراموش کردنشش غیر ممکنه، از پنالتی خراب شده پیرلو شوچنکو (فینال استانبول 2004/2005) بگیر تا برگردون بیل جلو لیورپول (فینال کیف 2017/2018)، ضربه سر زیدان به ماتراتزی (فینال برلین جام جهانی 2006)، خراب شدن پنالتی رونالدو و سر خوردن تری (فینال مسکو 2007/2008)، دویدن مورینیو تو نیوکمپ (بازی برگشت نیمه نهایی 2009/2010)، گل و پنالتی دروگبا و لرزه تیر بعد پنالتی شواینی (فینال مونیخ 2011/2012)، چار تا گل روبرت لواندوفسکی به رئال مورینیو (بازی رفت نیمه نهایی 2012/2013) و کلی اتفاق دیگه که هیچوقت از ذهن یه فوتبالی پاک نمیشه که اینه یه گوشه خیلی خیلی کوچیکش بود
و این وسط زیر سایه این اتفاقا کلی اتفاق افتاده که هممون دیدیم ولی کمتر تو حافظه مون موند و این اتفاقات بالا شدن نماد اون بازی تو ذهنمون
فینال جام جهانی 2006 رو همه با ضربه سر زیدان به ماتراتزی یا خوشحالی فابیو گروسو بعد گل قهرمانی ویا حتی با پنالتی چیپ زیدان به خاطر میاریم
اما خیلی چیزا که شاید سخت به یاد بیاریم خطای دیقه 4 زامبورتا روی ویرا بود که یه کارت زرد هم براش داشت و ارسال همون توپ روی دروازه ایتالیا باعث شد تا داور روی مالودا پنالتی بگیره
پنالتی که اشتباه بود
و اشتباه بودن این پنالتی هیچوقت دیده نشد و الان کسی یادش نیس
یا کرنری که کامورانسی گرفت و خودش پشتش واستاد که یهو جای خودشو به پیرلو داد، انگار میدونست تو اون ساق ها جادوی خاصی نهفته س و ارسال همون کرنر باعث شد تا مائورو ماتراتزی دستاشو رو به آسمون بگیره و فریاد خوشحالی سر بده
یا فینال 2008 که با سرخوردن تری تو ذهنمون مونده به علاوه خراب شدن پنالتی رونالدو و گریه هاش بعد قهرمانی یا اخراج دروگبا سر بحثش با ویدیچ
تو اون بازی هممون اولین گل کریس تو فینال لیگ قهرمانان رو یادمونه اما کسی اصن وس براون تو ذهنش نیس که پاس اون گلو داد یادش نیس، همون وس بروانی که تو ثانیه آخر بازی به همراه ما که له له که جای خودشونو به اندرسون و جولیانو بِلِتی برزیلی دادن تا اونا بیان و پنالتی های خودشونو گل کنن
دیدن فینال مونیخ هم برام جذاب بود، یه خاطره ازون بازی های جذاب که طرفدار هیچکدوم از تیما نبودم
همه چی بخ نفع سرخ ها بود حتی پنالتی ها هم 3-2 به نفعشون بود، اینا رو هممون یادمونه، اما به نظر من حرکات مغرورانه نویر باعث شد جشن قهرمانیشون یه سال عقب بیوفته و محکوم به تماشای قهرمانی تیم حریف تو خونشون بشن، اون روز پنالتی لمپارد بازیو برگردوند برای چلسی و البته شانس هم اوردن که این دفه تری تو زمین نبود که با سر خوردنش سر پنالتی جام رو از دست بده
تو همون بازی کمتر کسی تعویض تورس با سالومون کالو رو یادشه، تورسی که به امید یه معجزه مث بازی قبل با بارسا میاد توی زمین
یا مرحله نیمه نهایی 2013 رئال و دورتموند که تو بازی رفت لوا 4 تا گل زد و چار رو نشون داد و ازون روزی که 4 رو نشون داده، لوا هیچوقت سی ال نبرده و رئال چهار بار فاتح این جام شده
تو بازی برگشت که همه تو برنابئو منتظر یه کامبک تو اون مرحله بودن اما تا دیقه 83 هیچ اتفاقی نمیوفته، تا وقتی که کاکا اوزیلو راه میندازه و اوزیل با پاسش و گلزنی بنزما، امیدو برای رئالی ها زنده میکنن و تیم مورینیو که همه عناصر هجومیش تو زمینه یه جون تازه میگیره
تا دیقه 88 که راموس روی پاس بنزما بر خلاف عادتش با پا تو مجوطه حریف گلزنی میکنه
و افتادن اسون بندر روی زمین برای یک و نیم دیقه و بعدش و تعویضش با سانتانا ازون چیزایی که تو ذهن هیشکی نیس
یا حتی اتفاقی لحظه اخری که برای رونالدو تو محوطه میوفته و هاوارد وب به پنالتی اعتقاد نداره تا کامبکی اتفاق نیوفته
نکته جالب اون بازی حضور مایکل اسین تو قعر دفاع رئال بود، نکته ای که خود من یادم رفته بود
و این سری اتفاقات و بازی ها که کلی باهاشون دارن بهمون میگن که چقد عمرمون زود میگذره
خیلی قشنگ و لذت بخشه برگشت و دیدن این بازی ها
این کار به صورت خیلی مهربون بی رحمی زمانو بهمون نشون میده